Hoewel het single zijn vrijheid biedt, brengt het soms ook momenten van verlangen met zich mee. Je merk dat je uitkijkt naar iemand om mee te praten als je alleen thuiskomt, samen lekker te kunnen lachen, of iemand om gewoon naast je te hebben terwijl je je dagelijkse bezigheden uitvoert.
Het is het verlangen naar iemand om die kleine dagelijkse momenten mee te delen.
Het verlangen naar intimiteit, een knuffel, de geborgenheid van een arm om je heen is net zo groot, al dan niet groter zelfs.
Daarnaast staat voor veel singles van 50, 60 en 70 plus onafhankelijkheid hoog op het lijstje. “Ik kan alles prima zelf. Ik heb een huis, een baan, inkomen, vrienden en ik doe ‘alles’ soms al jaren alleen. Ik heb daar, in principe, niemand voor nodig.
Ik heb al het nodige aan levenservaring opgedaan, ook op relationeel gebied, en weet inmiddels prima wat ik wel en niet zoek in een partner en relatie. Toch…?”
Waarom blijft het dan toch zo lastig om in deze fases van het leven, ondanks dat verlangen, een partner te vinden en te behouden?
Ik deel 3 hardnekkige redenen met je die ik het meeste tegen kom bij mijn klanten en de matches.
- Het eisenpakket.
- De vonk, de klik, de chemie…
Is die er niet dan is de date zo goed als mislukt.
Terwijl uit onderzoek blijkt dat 65 % van de relaties ontstaan als mensen elkaar al een tijdje kennen…
- Je hebt een bepaald “type” waar je meestal op valt.
Je zal er versteld van staan hoeveel matches enthousiast reageren op, geanonimiseerde, profielen van mijn klanten waarin ze genoeg overeenkomsten zien, maar afhaken om een persoon te ontmoeten op het feit dat ik ze geen foto’s stuur, en dat ze op een blind date gaan.
Heb jij er wel eens bij stilgestaan of over nagedacht hoe deze patronen werken bij jou?
Reageer